İYİ Parti Edirne Milletvekili Mehmet Akalın, akademisyenlerin gelirlerinin artırılması çağrısında bulunarak, “İngiltere’de bir profesör maaşının yüzde 20’sini harcayarak aylık giderini karşılıyor. Ancak İstanbul’da bir profesör sırf maaşını ödeyebilmek için maaşının yüzde 70’ini harcamak zorunda kalıyor” dedi. ev kirası.” söz konusu.
Akalın, Meclis’te düzenlediği basın toplantısında üniversitelerin ve akademisyenlerin sorunlarını anlattı.
Üniversitelerin bilim, teknoloji ve fikir üretip topluma yayan eğitim kurumları olduğunu belirten Akalın, “Ancak maalesef Türkiye’de pek çok üniversite işsizliği dört yıl erteleyen kurumlar haline geldi.” dedi.
Türkiye’de 200’ün üzerinde üniversite bulunduğunu ancak dünyada ilk 300’de yer alan bir üniversitenin bulunmadığını belirten Akalın, bu durumun temel nedeninin merkeziyetçi yönetim anlayışı olduğunu öne sürdü.
Üniversitelerin sorunlarına ilişkin tespitlerini anlatan Akalın, “Üniversitelerde kaynak sorunu, özgür irade, genel hak ve özgürlükler sorunu var. Mobbing, beyin göçü, yüksek lisans ve doktora başvurularında merkezi sistemin varlığı, Üniversitelerin hızla kurulması ve yayılması, öğretim elemanı yetersizliği, siyasallaşan “Atama ve yönetim anlayışı, mühendislik başta olmak üzere her alanda uygulamalı eğitimin yetersizliği, üniversite-sanayi işbirliğindeki eksiklikler üniversitelerin sorunları arasında yer almaktadır. “dedi.
Mehmet Akalın, beyin göçüne dikkat çekerek, yaklaşık 12 bin akademisyenin Türkiye’den ayrıldığını ve bu sorunun mutlaka çözülmesi gerektiğini vurguladı.
Akademisyen maaşlarının düşük olduğunu ifade eden Akalın, bu durumun kaliteli ve kaliteli eğitimin önemini küçümsediğine dikkat çekti. Akademisyenlerin gelirlerinin mutlaka artırılması gerektiğini belirten Akalın, “İngiltere’de bir profesör maaşının yüzde 20’sini aylık giderlerini karşılamak için harcıyor. Ancak İstanbul’da bir profesörün sırf evin masraflarını karşılamak için maaşının yüzde 70’ini harcaması gerekiyor.” kira.” söz konusu.
Akalın, üniversitelerin çoğu zaman akademisyenlere bilimsel çalışmalar için kaynak sağlayamadıklarını, akademisyenlerin uluslararası alanda makale sunabilecek yeterli ekonomik güce sahip olmadıklarını, yüksek lisans, doktora ve doçentlik dönemlerinde mobbinge maruz kaldıklarını savundu.
